Dlaczego hospitalizacja psychiatryczna to nie koniec świata?

Obcowanie z osobami, które zmagają się z bardziej zaawansowanymi problemami psychicznymi, może wywołać pozytywne efekty dla procesu zdrowienia psychicznego z kilku powodów. Mechanizmy psychologiczne leżące u podstaw tego zjawiska obejmują rozwój samoświadomości, adaptację poznawczą oraz zmianę perspektywy wobec własnych trudności. Poniżej opisuję te procesy bardziej szczegółowo:

1. Kontrast poznawczy i zmiana perspektywy

Kiedy osoba w trakcie leczenia spotyka się z kimś, kto zmaga się z poważniejszymi objawami lub trudnościami, może dojść do naturalnego porównania. To porównanie pozwala:

• Zredukować poczucie wyjątkowości problemu: Widząc, że inni również cierpią, osoba zyskuje świadomość, że jej trudności są częścią szerszego spektrum ludzkich doświadczeń, co zmniejsza poczucie izolacji.
• Urealnić postrzeganie własnego stanu: Własne objawy mogą wydawać się mniej obezwładniające w porównaniu z bardziej ekstremalnymi przypadkami. Zmiana perspektywy prowadzi do większej akceptacji siebie.

2. Wzbudzenie współczucia i rozwój empatii

Obcowanie z innymi osobami chorymi psychicznie może aktywować współczucie i empatię wobec ich cierpienia, co w sposób naturalny przenosi się na łagodniejsze podejście do samego siebie. Mechanizm ten działa, ponieważ:

• Obserwowanie trudności innych osób pomaga zrozumieć, że choroba nie jest ich "winą". Ten wniosek można zastosować do własnego stanu.
• Współczucie wobec innych zmniejsza surową samokrytykę. Widząc, że inni zasługują na wsparcie i zrozumienie, osoba uczy się stosować te same zasady wobec siebie.

3. Aktywacja procesów adaptacyjnych

Obcowanie z bardziej chorymi osobami zmusza do refleksji nad własnym stanem zdrowia i może uruchomić procesy adaptacyjne, takie jak:

• Budowanie samoświadomości: Obserwacja bardziej zaawansowanych objawów u innych pomaga dostrzec subtelne aspekty własnych trudności, które wcześniej mogły być ignorowane.
• Motywacja do zdrowienia: Widok cierpienia innych osób może wzbudzić motywację do intensywniejszej pracy nad sobą, aby zapobiec dalszemu pogorszeniu własnego stanu.

4. Modelowanie mechanizmów radzenia sobie

Przebywanie z innymi chorymi osobami daje możliwość obserwacji ich strategii radzenia sobie z trudnościami. Nawet jeśli ktoś wydaje się bardziej chory, może mieć wypracowane skuteczne mechanizmy adaptacyjne, które stają się inspiracją. Proces ten obejmuje:

• Uczenie się na błędach lub sukcesach innych.
• Wyciąganie wniosków dotyczących sposobów radzenia sobie z chorobą, co może prowadzić do poprawy własnych strategii.

5. Budowanie więzi i wspólnoty

Osoby w procesie zdrowienia psychicznego często odczuwają samotność. Spotkania z innymi osobami z podobnymi problemami pomagają:

• Zmniejszyć poczucie izolacji.
• Wzbudzić nadzieję na poprawę, jeśli widzi się, że inni podejmują wysiłki, by sobie pomóc.

6. Normalizacja zaburzeń psychicznych

Kontakt z innymi chorymi uświadamia, że zaburzenia psychiczne są powszechne i mogą mieć różnorodne formy. To zmniejsza stygmatyzację zarówno społeczną, jak i wewnętrzną (samostygmatyzację). Uświadomienie sobie, że "choroba psychiczna to nie wyrok", pomaga zaakceptować swoje doświadczenia.

7. Zwiększenie samoakceptacji

Obcowanie z bardziej chorymi osobami prowadzi często do wzrostu samoakceptacji poprzez:

• Obserwację, że inni radzą sobie, mimo większych trudności.
• Docenienie własnych zasobów i postępów w zdrowieniu.

Wszystkie te mechanizmy wzajemnie się przenikają, prowadząc do zwiększonej świadomości, łagodniejszej samokrytyki oraz uruchamiania procesów adaptacyjnych, które są kluczowe w zdrowieniu psychicznym.

" Życie to są chwile" - zatrzymaj się i weź oddech.
Technika mindfullness
to nie tylko moda
ale także złoty środek życia...

" Nie popełnia błędów tylko ten,
kto nic nie robi"
F. Roosevelt

   Kontakt 

www.klinikaeirene.pl

anita@klinikaeirene.pl

517-163-928

Menu

Rada zdrowotna tygodnia

Cytat tygodnia

        Śledź nas